Ο Saburō έμαθε τα βασικά για το bonsai από τον πατέρα του. Από τις πολλές διδασκαλίες που τον δίδαξε, το πιο αλησμόνητο μάθημα ήταν γι’ αυτόν η φράση του πατέρα του «για να δημιουργήσεις καλό bonsai, πρέπει πρώτα να χτίσεις ένα καλό χαρακτήρα εσύ ο ίδιος». Ο Saburō έμαθε σωστά. Και παρά το ασθενικό κορμί του, συνόδευσε πολλές φορές τον "πατέρα του ezo matsu"* (Picea glehnii Mast. -> aka Picea jezoensis -> Ezo spruce) στο νησί Kunashiri για να συλλέξει μαζί του αυτά τα δένδρα.
Ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν τραγικός για ολόκληρο τον κόσμο. Στην Ιαπωνία τα πάντα είχαν κινητοποιηθεί με τον σκοπό να συμβάλουν στην προσπάθεια του πολέμου. Έτσι για την οικογένεια Katō ήταν αναγκαίο να βγάλουν τα bonsai από τα pots, να τα φυτέψουν στο χώμα της γης και να τα ποτίζουν αργά την νύχτα. Αλλά ακόμη κι έτσι δέχονταν την αρνητική κριτική.
Με το τέλος του πολέμου ένα ελάχιστο μέρος των κατεστραμένων φυτωρίων bonsai στην Omiya ίσα-ίσα που επιζούσε. Τα μεταπολεμικά χρόνια ήταν πολύ δύσκολα και μόνον λίγοι μπορούσαν να έχουν την δυνατότητα να αγοράσουν bonsai.
O Tomekichi Katō πέθανε το 1946 σε ηλικία 64 ετών κι ο γιος του Saburō ανέλαβε την ευθύνη του φυτωρίου Mansei-en στην Omiya. Όταν κάποιοι Αμερικανοί στρατιωτικοί του στρατού κατοχής επισκέφθηκαν την Omiya και εντυπωσιάσθηκαν από τα bonsai, αγόρασαν δένδρα και ενδιαφέρθηκαν να μάθουν την τέχνη. Μάλιστα ένας υπασπιστής του Στρατηγού MacArthur επισκέφθηκε μια μέρα τον Katō και του ζήτησε να διδάξει τους Αμερικανούς στις Βάσεις του Στρατού, πράγμα που ο Saburō εξακολούθησε να κάνει επί ένα χρόνο. Ο Saburō Katō ήταν δηλαδή στην ουσία ο άνθρωπος που δίδαξε το bonsai στους Αμερικανούς.
Saburo and Tomekichi Kato with Ezo Spruce.
(Photo from Thomas S. Elias' "Mansei-en and the Kato Family: Part One" article, pg. 16)
Ο Saburō Katō ήταν ευτυχής που η τέχνη του bonsai άρχιζε πάλι να αναβιώνει και αυτό το ενδιαφέρον των Αμερικανών έκανε κάποιους λίγους εναπομείναντες καλλιεργητές να αποφασίσουν να ξαναρχίσουν και να ξαναχτίσουν την καλλιέργεια των bonsai, πρώτα στην Omiya και στην συνέχεια στην υπόλοιπη Ιαπωνία.
Καθώς η Ιαπωνία ανέκαμπτε οικονομικά, η έκκληση του Saburō μέσω της τέχνης του bonsai για παγκόσμια ειρήνη, είχε σαν αποτέλεσμα την κυβερνητική υποστήριξη και ανύψωσε την τέχνη πάνω από τις μικρής σημασίας ιδιωτικές επιχειρήσεις και οικονομικές προκλήσεις. Απευθύνθηκε σε ολόκληρο το έθνος του και ανύψωσε το μεγαλείο του bonsai ως μία πασίγνωστη Ιαπωνική πολιτιστική τέχνη.
- Αναγνωρίζοντας το γεγονός ότι το ενδιαφέρον των Αμερικανικών δυνάμεων κατοχής για το bonsai ήταν και η αιτία της διάσωσής του και της συνέχισής του μέσα από τις μεταπολεμικές δυσχέρειες, ο Katō έπαιξε σημαντικό ρόλο στο Δώρο των 200 ετών προς τις ΗΠΑ το 1976. Ο Katō έκανε τις σωστές ενέργειες για τις σωστές αιτίες.
Ο Saburō Katō συχνά μιλούσε για το πνεύμα και την φιλοσοφία του bonsai (Bonsai No Kokoro, στα Ιαπωνικά) και συνέχισε παρακάτω για να δημιουργήσει το παγκόσμιο bonsai ιδρύοντας τον Διεθνή Σύνδεσμο Φιλίας Bonsai (Bonsai World Bonsai Friendship Federation) στην Omiya to 1989.
Η βάση της φιλοσοφίας αυτής είναι ότι με την επιμέλεια της ανάπτυξης του bonsai, μαθαίνουμε την ουσία και την αξιοπρέπεια της ζωής και η ζωή αποκτά περισσότερο νόημα. Εάν είμαστε επιμελείς στην φροντίδα μας, μια μέρα θα φθάσουμε να αντιλαμβανόμαστε πότε ένα bonsai ζητά νερό ή λίπανση. Καθώς αναλαμβάνουμε ευθύνη για την φροντίδα του bonsai, αναπτύσσεται ένας στενός δεσμός μεταξύ του καλλιεργητή και του bonsai. Σε ανταπόδοση της αγάπης του καλλιεργητή, το bonsai απεικονίζει την μέγιστη ομορφιά της φύσης. Στην συνέχεια η αγάπη που έχει κάποιος για το bonsai επεκτείνεται για να αγκαλιάσει την φύση σε όλες της τις μορφές.
Ο Saburō Katō, ο οποίος πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου 2008 σε ηλικία 93 ετών, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους bonsai masters του καιρού μας. Ενθάρρυνε μία αφοσιωμένη σχέση με την φύση, το bonsai και τους συντρόφους bonsaists. Η πιο εγκάρδια επιθυμία του ήτα να εμπνεύσει έναν κόσμο ειρήνης και το Bonsai No Kokoro-το Πνεύμα του Bonsai σε όλους όσοι είναι ευλογημένοι να γνωρίσουν αυτή την ζωντανή πνευματική τέχνη της φύσης.
Πίστευε ότι το bonsai έχει την δύναμη να ενώσει τους ανθρώπους δρώντας σαν μια γέφυρα για την διεθνή φιλία και ειρήνη και λόγω αυτού ο Saburō Katō το θεωρούσε καθήκον όλων αυτών που αγαπούν το bonsai να διατηρούν την φλόγα του «πυρσού της ειρήνης» άσβεστη σε όλο τον κόσμο.
Αυτοί που μεταφέρουν αυτή την φλόγα, είναι άνθρωποι όπως ο Saburō Katō και ο John Naka, οι οποίοι στην προσωπική τους ζωή ήταν ταπεινοί και χωρίς κανένα εγωϊσμό και που άνοιξαν στον κόσμο του bonsai το μονοπάτι του “bonsai no kokoro».
Δεν είναι ένας δρόμος δύσκολος, όλοι μπορούν να τον ακολουθήσουν, το μόνο που απαιτεί είναι να μοιράζεσαι με τους άλλους το δώρο το οποίο έχεις λάβει.
Εάν βοηθήσεις ακόμη και μόνον ένα άλλο πρόσωπο να απολαύσει την τέχνη του bonsai ή βοηθήσεις να αναπτυχθεί η φιλία με ένα άλλο πρόσωπο με βάση την αμοιβαία αγάπη του bonsai, τότε ο κόσμος θα γίνει αυτόματα ένα μέρος πιο ειρηνικό.
Η 14η Μαΐου έχει ορισθεί ως ετήσια ημέρα μνήμης και τιμής του μεγάλου master Saburō Katō.
(*)=έτσι ονομάζεται ο πατέρας του ο οποίος είναι ο δημιουργός/καλλιτέχνης αυτού του πασίγνωστου στον κόσμο του bonsai δένδρου.
Πηγές: http://www.bonsai-wbff.org/nabf/about.htm
http://ezinearticles.com/?Bonsai-No-...sai&id=3298454
http://www.fukubonsai.com/5a2a.html
http://www.phoenixbonsai.com/JYNBioSK.html
Μετάφραση: Αλεξάνδρα Πρεβεζάνου.
